նախարարական տոհմ միջնադարյան Հայաստանում (3-8-րդ դարեր)։
Կամսար, Արշավիր Ա, Ներսեհ Ա, Սպանդարատ Ա, Գազավոն Ա, Շավարշ, Հրահատ Ա, Սպանդարատ Բ, Գազավոն Բ, Արշավիր Բ, Ներսեհ Բ, Սահակ Ա, Ներսեհ Գ, Գազավոն Գ, Զաուրակ, Արշավիր Գ, Սահակ Բ, Եվսերկ, Ներսեհ Դ, Վահան Բ, Ներսեհ Ե, Հրահատ Բ, Գրիգոր, Արտավազդ, Ներսեհ Զ:
Համաձայն Թումանոֆֆի | Համաձայն Սետտիպանիի | Այլ կոչումներ | Նշումներ | ||
Տարիներ | Անուն | Տարիներ | Անուն | ||
?-325 | Կամսար | 313-325 | Կամսար | ||
315-355 | Արշավիր Ա | 315-353/9 |
Արշավիր Ա Ներսեհ Ա |
սպարապետ | ամուսնացել էր Վաչե Մամիկոնյանիդստեր հետ |
355-378/387 | Սպանդարատ | 353/9-369/378 | Սպանդարատ Ա | ամուսնացել էր Արշանուշի՝ Խոսրով Դ-ի դստեր հետ | |
378/387-? | Շավարշ | 378-392 |
Գազավոն Ա Շավարշ |
||
-415- | Հրահատ Ա |
-414- ?-428 |
Հրահատ Ա Սպանդարատ Բ |
||
-428- | Գազավոն Ա | -433- | Գազավոն Բ | ||
449 - 460 | Արշավիր Բ | -455- | Արշավիր Բ | ամուսնացել էր Վարդանույշի՝ Վարդան Մամիկոնյանիդստեր հետ | |
460 - 487 | Վահան Ա | -485- | Ներսեհ Բ | ||
487- ap.505 | Իսահակ Ա | 490-505 | Սահակ Ա |
կառուցել է Տեկորի տաճարը Սահակ Կամսարականը իր եղբայրների հետ մասնակցել է Սասանյան Պարսկաստանի դեմ տեղի ունեցած Վահանանց ապստամբությանը (481-484)։ 484 թվականին Վահան Մամիկոնյանի կողմից որպես պատգամավոր մասնակվել է Նվարսակի պայմանագրի ստորագրմանը[2]։ 486-500 թվականներին կառուցել է Այրարատ նահանգի Շիրակ գավառի Տեկոր գյուղի մոտ գտնվող Սուրբ Սարգսի վկայարանը[3] և վերակառուցել նույն վկայարանի մոտ գտնվող Տեկորի տաճարը |
|
505-555 | Գազավոն Բ | ?-530 |
Ներսեհ Գ Գազավոն Գ |
||
555-571 | Զաուրոկ | 555-571 | Զաուրակ | ||
Արշավիր Գ | |||||
-615- | Սահակ Բ | ||||
-629- | Եվսերկ | ||||
591-637 | Նարսես Ա | 615-637 | Ներսեհ Դ | պարսից զորավար | |
637 | Վահան Բ | Վահան Բ | |||
689-691 | Նարսես Բ | 688-691 | Ներսեհ Ե | Հայոց իշխան 689 - 693 |
Ներսեհ Կամսարական (ծն․ և մահ․ թթ․ անհայտ), Հայոց իշխան 689-693 թվականներին՝ Կամսարականների տոհմից։ Եղել է Վահան Բ Կամսարականի որդին, ամուսնացել Շուշան իշխանուհու հետ։ Իշխանական կալվածքն է եղել Շիրակ գավառը։ Կամսարականների տոհմական կալվածքները և տիտղոսը ժառանգել է հորից։ Ունեցել է երկու որդի, հաջորդել է Հրահատ Կամսարականը։ Վերջինս վարկածներից մեկի համաձայն իր թոռն էր, մյուսի՝ որդին։ Հրահատի որդի Արտավազդը նույնպես եղել է Հայոց իշխան (726-732)։ Կառուցել է Թալինի եկեղեցին։ Հովանավորել է հայ մտավորականներին (Գրիգոր Արշարունուն, Անանիա Շիրակացուն և այլոց)։ Նրա պատվերով հունարենից հայերեն է թարգմանվել Սոկրատեսի «Եկեղեցական պատմությունը»։ |
691- | Նարսես Գ | 688-691 | Ներսեհ Ե | ամուսնացել էր Շուշանի հետ | |
Հրահատ Բ | -696- | Հրահատ Բ | |||
720 | Հրահատ Բ | -696- | Գրիգոր | ||
740 | Արտավազդ | 726-732 | Արտավազդ | Հայոց իշխան 726 - 732 | |
750-785 | Նարսես Դ | -785 | Ներսեհ Զ | ամուսնացել էր Գրիգոր և Մուշեղ Մամիկոնյանների քրոջ՝ Շուշանի հետ |