Արշակունիների թագավորություն, 66-428 թվականներին գոյություն ունեցած հայկական թագավորություն, որի մայրաքաղաքներ են եղել Արտաշատը, Վաղարշապատը և Դվինը։ Այս թագավորությունում իշխող Արշակունիները ազգակցական կապեր են ունեցել Պարսկաստանում, Աղվանքում, Ատրպատականում, Վիրքում իշխող Արշակունիների հետ։ Թագավորությունը հիմնադրելու համար հայ-պարթևական ուժերը տարիներ շարունակ պատերազմել են հռոմեացիների դեմ․ այդ պատերազմը հայտնի է Տասնամյա պատերազմ անվամբ[1]։ Ի վերջո Հռանդեայի ճակատամարտի արդյունքում Հռոմը ընդունել է իր պարտությունը և Տրդատին կանչում Հռոմ, որպեսզի վերջինս թագ ստանա Ներոն կայսեր կողմից։
նախարարական տոհմ միջնադարյան Հայաստանում (3-8-րդ դարեր)։
Կամսար, Արշավիր Ա, Ներսեհ Ա, Սպանդարատ Ա, Գազավոն Ա, Շավարշ, Հրահատ Ա, Սպանդարատ Բ, Գազավոն Բ, Արշավիր Բ, Ներսեհ Բ, Սահակ Ա, Ներսեհ Գ, Գազավոն Գ, Զաուրակ, Արշավիր Գ, Սահակ Բ, Եվսերկ, Ներսեհ Դ, Վահան Բ, Ներսեհ Ե, Հրահատ Բ, Գրիգոր, Արտավազդ, Ներսեհ Զ:
Տրդատ Ա, Սանատրուկ, Աշխադար, Պարթամասիր, Վաղարշ Ա, Բակուր, Վաղարշ Բ, Խոսրով Ա Մեծ, Տրդատ Բ, Խոսրով Բ, Տրդատ Գ Մեծ, Խոսրով Գ Կոտակ, Տիրան, Արշակ Բ, Պապ, Վարազդատ, Արշակ Գ, Խոսրով Դ -
Հայերենի այբուբեն կամ Հայոց գրեր, հայերենի հնչյունաբանական գրերի համակարգը, որը ստեղծվել է Մեսրոպ Մաշտոցի կողմից հայերենի համար։ Գրերի գյուտը տեղի է ունեցել 405 թվականին։ 11-րդ դարից ի վեր հայերենի գրային համակարգում գրեթե փոփոխություններ չեն եղել։
Հայոց այբուբենը աղոթք է. Յուրաքանչյուր տառ նշանակում է մեկ բառ: Մեսրոպ Մաշտոցի ստեղծած հերթականությամբ կարող ես աղոթք կարդալ։
Կառուցող Կամսարականներ
Այժմ կայքը դիտում են 1254 հյուր և անդամներ չկան։