Select your language
Select your language
Էրզրումի կոտորածները, 1895 թվական
1894-1896 թվականների ջարդերի արդյունքում զոհերի ճշգրիտ թիվն անհնար է որոշել։ Մինչ բռնարարքների ավարտը Թուրքիայում գտնվող բողոքական քարոզիչ Յոհաննես Լեփսիուսը, օգտագործելով տարբեր աղբյուրները, հավաքեց հետևյալ վիճակագրությունը՝
Անգլիացի ուսումնասիրող Քինռոսի կարծիքով Համիդյան կոտորածներին զոհ է գնացել 50 000-ից 100 000 հայ[27], Բլոքսհեմը՝ 80 000-100 000[21], Հովհաննիսյան՝ մոտ 100 000[31], Ադալյանն ու Թոթենը՝ 100 000-ից 300 000[9][32], Դադրյան՝ 250 000-ից 300 000[33], Սունի՝ 300 000[34]:
Հայոց ցեղասպանություն կամ Մեծ եղեռն (թուրք.՝ Ermeni Soykırımı, անգլ.՝ Armenian Genocide, ֆր.՝ Génocide arménien), Օսմանյան կայսրության իշխանության ղեկին կանգնած երիտթուրքական«Իթթիհաթ վե թերաքի»կուսակցության կողմից կազմակերպված ցեղասպանություն[1][2], որի արդյունքում 1915-1923թվականներին[3][4][5][6]զանգվածային տեղահանության է ենթարկվել և բնաջնջվել Օսմանյան կայսրության նահանգների, այդ թվում՝ Արևմտյան Հայաստանի հայ բնակչությունը։ Պայմանականորեն Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օր է համարվում 1915թվականի ապրիլի 24-ը, երբ Կոստանդնուպոլսում ըստ նախօրոք պատրաստված ցուցակների ձերբակալվեց մոտ 235 հայազգի մտավորական (հայ գործիչների ձերբակալությունները Կոստանդնուպոլսում շարունակվեցին նաև ապրիլի 24-ից հետո)։
1877 թվականին սկսվեց Ռուս-թուրքական հերթական պատերազմը, որի արդյունքը եղավ Սան-Ստեֆանոյի պայմանագիրը:
Եվս մի դրոշ արժանացավ, այրման։ 2020 թվականից սկսած ևս մի դրոշ կայրվի ապրիլի 24-ին
Հայոց ցեղասպանությունան 107 տարեդարձ:
Զարթնիր Լաո
Հայոց ցեղասպանությունան 108 տարեդարձ:
Հայ բնակչության տեղաբաշխվածությունը Օսմանյան կայսրության արևելյան շրջաններում (Արևմտյան Հայաստան) 1896 թվականին
Հզոր Պետություններ
Read more: Պետություններ, որոնք ընդունել են հայոց ցեղասպանությունը
Այժմ կայքը դիտում են 2143 հյուր և անդամներ չկան։